جلد 44، شماره 1 - ( 1-1399 )
جلد 44 شماره 1 صفحات 285-282 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghasemi M, Hashemian S M, Jamaati H. Relationship between Propofol Use and Complications and Risks in ICU Patients. Research in Medicine 2020; 44 (1) :282-285
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1938-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1938-fa.html
قاسمی مریم، هاشمیان سید محمدرضا، جماعتی حمیدرضا. بررسی رابطه مصرف پروپوفل با بروز عوارض و خطرات در بیماران تحت مراقبت‌های ویژه. پژوهش در پزشکی. 1399; 44 (1) :282-285
گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، dr.maryam.ghasemi61@gmail.com
چکیده: (3406 مشاهده)
چکیده:
سابقه و هدف: بیماران تحت تهویه مکانیکی برای کاهش اضطراب نیاز به تزریق مداوم آرامبخش دارند و استفاده از نوع آرامبخش مورد بحث است. با وجود مصرف گسترده پروپوفول در این بیماران، دارای عوارض زیادی شامل افزایش مقاومت عروقی، افسردگی و افت فشار خون است که به صورت گسترده در متون مربوطه به چشم می‌خورد. هدف از این مطالعه مقایسه ویژگی بیماران در دوره درمان با و بدون پروپوفول است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه که به روش همگروهی تاریخی انجام گرفت، تعداد 500 بیمار بستری شده در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان مسیح دانشوری با استفاده از روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند: 250 بیمار در گروه درمان با پروپوفول و 250 بیمار در گروه درمان بدون پروپوفول از نظر کیفیت سدیشن RASS، معیار درد CPOT، بروز هایپوتانسیون و میزان اقامت در آی‌سی‌یو و بیمارستان با استفاده از آزمون‌های آماری Chi-square, Fisher exact, t-test تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: میزان درد بر اساس معیار CPOT در دو گروه نشان داد این امتیاز در گروه Non-Propofol (0.7±1.5) در مقایسه با گروه Propofol (1±2.9) کمتر بود (0.036=p). همچنین نسبت افت فشار خون بیماران در گروه Propofol از گروه Non-Propofol بیشتر بود (0.023=p). مقایسه دو گروه از نظر کیفیت sedation بر اساس امتیاز RASS در گروه Non-Propofol نسبت به گروه Propofol بود، به طوری که مقایسه میانگین این امتیاز (0.2±1.2-، 0.2±0.7-) اختلاف معناداری آماری را بین دو گروه نشان داد (0.036=p).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که دریافت پروپوفول احتمال بروز هایپوتانسیون، طول مدت اقامت در آی‌سی‌یو و بستری در بیمارستان را افزایش داده و بر اساس معیارهای بررسی شده دارای کیفیت سداتیو کمتر و بروز درد بیشتر در بیماران است.
سابقه و هدف: بیماران تحت تهویه مکانیکی برای کاهش اضطراب نیاز به تزریق مداوم آرامبخش دارند و استفاده از نوع آرامبخش مورد بحث است. با وجود مصرف گسترده پروپوفول در این بیماران، دارای عوارض زیادی شامل افزایش مقاومت عروقی، افسردگی و افت فشار خون است که به صورت گسترده در متون مربوطه به چشم می‌خورد. هدف از این مطالعه مقایسه ویژگی بیماران در دوره درمان با و بدون پروپوفول است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه که به روش همگروهی تاریخی انجام گرفت، تعداد 500 بیمار بستری شده در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان مسیح دانشوری با استفاده از روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند: 250 بیمار در گروه درمان با پروپوفول و 250 بیمار در گروه درمان بدون پروپوفول از نظر کیفیت سدیشن RASS، معیار درد CPOT، بروز هایپوتانسیون و میزان اقامت در آی‌سی‌یو و بیمارستان با استفاده از آزمون‌های آماری Chi-square, Fisher exact, t-test تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: میزان درد بر اساس معیار CPOT در دو گروه نشان داد این امتیاز در گروه Non-Propofol (0.7±1.5) در مقایسه با گروه Propofol (1±2.9) کمتر بود (0.036=p). همچنین نسبت افت فشار خون بیماران در گروه Propofol از گروه Non-Propofol بیشتر بود (0.023=p). مقایسه دو گروه از نظر کیفیت sedation بر اساس امتیاز RASS در گروه Non-Propofol نسبت به گروه Propofol بود، به طوری که مقایسه میانگین این امتیاز (0.2±1.2-، 0.2±0.7-) اختلاف معناداری آماری را بین دو گروه نشان داد (0.036=p).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که دریافت پروپوفول احتمال بروز هایپوتانسیون، طول مدت اقامت در آی‌سی‌یو و بستری در بیمارستان را افزایش داده و بر اساس معیارهای بررسی شده دارای کیفیت سداتیو کمتر و بروز درد بیشتر در بیماران است.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
بیهوشی و مراقبت های ویژه
دریافت: 1397/7/29 | پذیرش: 1398/6/11 | انتشار: 1399/1/23
دریافت: 1397/7/29 | پذیرش: 1398/6/11 | انتشار: 1399/1/23
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb