پژوهش در پزشکی

سابقه و هدف : مطالعه حاضر با هدف مقایسه رشد شیر خوارانی که تا پایان 6 ماهگی تغذیه انحصاری با شیر مادر داشته اند و گروهی پس از سن 4 ماهگی علاوه بر شیر مادر تغذیه تکمیلی دریافت کرده اند، انجام گرفته است.

مواد و روشها : این مطالعه آینده نگر بین دی ماه 1375 تا دی ماه 1376 بر روی 200 شیر خوار ترم سالم که دارای پرونده بهداشتی در مراکز بهداشتی – درماین شهر مشهد بودند، انجام پذیرفت. یک گروه از این شیر خواران تا 6 ماهگی منحصراً با شیر مادر تغذیه شدند و گروه دوم پس از سن 4 ماهگی تغذیه تکمیلی دریافت نمودند. به مادرانی که تمایل داشتند به شیر خوار خود غذای تکمیلی بدهند، شروع غذای کمکی بر اساس جدول پیشنهادی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی آموزش داده می شد. بین وضعیت دموگرافیک. سوابق مامای و شیردهی مادران، نسبت دختر و پسر و نیز میانگین وزن شیرخواران در دو گروه هنگام ورود به مطالعه اختلاف معنی داری وجود نداشت. الگوی تغذیه شیر خواران، وزن و سایر شاخصهای رشد در بدو ورود به مطالعه و در پایان 5 و 6 ماهگی بررسی و ثبت شد.

یافته‌ها : میانگین وزن شیر خوارانی که تا پایان 6 ماهگی تغذیه انحصاری با شیر مادر داشتند در پایان ماه ششم 763 ؟ 7719 گرم و میانگین وزن گروهی که پس از سن چهارماهگی تغذیه تکمیلی دریافت کردند 765 ؟ 7726 گرم بود. بین میانگین وزن و میزان وزن گیری شیر خواران در دو گروه در پایان ماه ششم، اختلاف معنی داری وجود نداشت. میزان ابتلا به عفونتهای تنفسی و اسهال در طی 4 الی 6 ماهی در شیرخوارانی که تا پایان شش ماهگی تغذیه انحصاری با شیر مادر داشته اند 23% و 11% گزارش شد.

نتیجه گیری و توصیه‌ها : شیر مادر رشد شیر خوار را تأمین و وی را در مقابل بیماریهای عفونی محافظت می کند. بین سن 4 تا 6 ماهگی هنوز هم تغذیه انحصاری با شیر مادر بر سایر انواع تغذیه برتری دارد.