پژوهش در پزشکی

  سابقه و هدف : مطالعات اخیر نشان داده­اند که کودکانی که مادران آنها دچار پرکاری تیروئید بوده و متی مازول مصرف می­کرده­اند در دوران شیرخوار­گی فعالیت تیروئید آنها طبیعی است. مطالعه کنونی رشد ذهنی و فعالیت تیروئید آنها را در سنین قبل از دبستان و دبستان بررسی کرده است.

  روش بررسی : 82 کودک در سن 48 تا 86 ماه مطالعه شدند. مادران 42 کودک در زمان شیرخوارگی آنها برای درمان پرکاری تیروئید از متی­مازول (30-20میلی گرم در روز برای ماه اول، 10 میلی گرم برای ماه دوم و 10-5 میلی گرم برای 10 ماه بعد) استفاده کرده بودند. آزمونهای عملکردی تیروئید این کودکان در مدت یک سال مصرف متی­مازول توسط مادرانشان طبیعی بود. تعداد 40 کودک دیگر به عنوان شاهد انتخاب شدند. غلظت سرمی T4 ، T3 و TSH ، ید ادرار، آنتی­بادیهای تیروئید اندازه­گیری و ضریب هوشی با آزمونهای وکسلر و گودیناف سنجیده شد.

  یافته ­ ها : وزن، قد، غلظت سرمی T4 ، T3 و TSH و آنتی بادیهای تیروئید تفاوتی در گروه متی مازول و شاهد نداشت. متوسط ضریب هوشی 17± 107 در مقابل 16±106 (با آزمون گودیناف) و 10±103 در مقابل 16±103 (آزمون وکسلر) به ترتیب برای کودکان گروه متی مازول و شاهد بود و تفاوت معنی­دار بین دو گروه موجود نبود. در زمینه­های کلامی ( Verbal ) و عملی ( Functional ) ضریب هوشی و اجزای این زمینه­ها نیز تفاوت معنی­داری بین دو گروه مشاهده نشد.

  نتیجه ­ گیری : رشد جسمی و ذهنی و فعالیت تیروئید در کودکانی که مادران آنها در زمان شیردهی آنها متی مازول مصرف می­کرده­اند در سنین پیش از دبستان و دبستان طبیعی است.