جلد 12، شماره 3 و 4 - ( مهر - اسفند 1367 )
جلد 12 شماره 3 و 4 صفحات 107-100 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Asadian H. Effects of Thyroid Hormone (T4, T3 ), Bromocriptine And Triac on Inappropriate TSH Hypersecretion. Research in Medicine 1988; 12 (3 and 4) :100-107
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-2733-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-2733-fa.html
اسدیان حسین. اثر هورمون تیروئید (T4, T3) ، بروموکریپتین و Triac روی ترشح نامتناسب TSH. پژوهش در پزشکی. 1367; 12 (3 و 4) :100-107
مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی شهید مدرس. دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (2142 مشاهده)
ترشح زیاد و نامتناسب TSH در یک زن 34 ساله بررسی شد. این بیمار قبلاً به علت پر کاری تیروئید تحت درمان طبی بوده است و تشخیص کنونی بر اساس بالا بودن میزا TSH و T4 آزاد داده شد. پاسخ TSH به TRH بسیار بالا ( حداکثر آن 240 میکرومول در لیتر) بود. میزان آلبومین، پره آلبومین و گلوبولین وابسته به تیروکسین (TBG) طبیعی بود. دون واحد آلفا و سی تی اسکن غده هیپوفیز ناهنجاری نشان نمی داد. علی رغم علائم بالینی پر کاری تیروئید، عمل هورمون تیروئید در محیط طبیعی بود. با این احتمال که تحریک سلول های تیروتروف طولانی بوده است، غده ی هیپوفیز این بیمار تحت بررسی قرار گرفت و درمان های مختلفی برای توقف ترشح اضافی TSH به کار برده شد. T3 و T4 ، سطح TSH را پایین آوردند ولی میزان تحمل بیمار خوب نبود. ال دوپا (L-dopa) و بروموکریپتین (bromocriptine) TSH را به طور حاد پایین آوردند ولی برای دراز مدت مؤثر نبودند. Triac سطح TSH را پایین آورد و بیمار آن را خوب تحمل کرد. پاسخ TSH به TRH در طول دریافت T3 وT4 یا triac توسط بیمار کند نشد. چنین نتیجه گرفته شد که ای بیمار در محیط و مخصوصاً در سطح غده ی هیپوفیز به هورمون تیروئید مقاوم است و از داروهای به کار برده شده، triac از همه مؤثرتر بوده است.
نوع مطالعه: گزارش موردی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی )
دریافت: 1366/11/24 | پذیرش: 1367/5/5 | انتشار: 1367/11/3
دریافت: 1366/11/24 | پذیرش: 1367/5/5 | انتشار: 1367/11/3
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb