پژوهش در پزشکی

Mendeley  

Zotero  

Marandian M H, Adib Yazdi S, Saboori Deylami M, Behfrooz B. Neurologic Manifestations of Albershunberg Osteopetrosis. Research in Medicine 1977; 5 (4) :249-259
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-2763-fa.html

دختر 14 ساله­ای که در عرض 7 سال 7 بار به فلج عود­کننده یکطرفه عصب صورتی دچار شده بود، جهت بررسی علت آن بستری گردید. پرتونگاری دقیق، استئوپتروز را مطرح نمود. کمخونی و شکستگی استخوان وجود نداشت و بیوپی استخوان این تشخیص را تائید کرد. کنداناسیون شدید در سرتاسر مجرای عصب صورتی در توموگرافی، مسئله فشار روی عصب صورتی را مطرح می­کند و با احتمال زیاد تورم متناوب عصب ناشی از تحت فشار بودن آن، عامل فلج عودکننده بوده است. در بررسی نوشته­های پزشکی چنین استنباط می­شود که غیر از بیماری آلبرشونبرگ، دیسپلازی کرانیومتافیزرپایل، دیسئوستوزکلئید و کرانین ندرتاً با فلج اعصاب جمجمه همراه می­باشد و بیماران مبتلا به این نوع بیماری سرشتی استخوان، گاهی باتشنجات عصبی مراجعه می­نمایند. از مقالات پزشکی چنین برمی­آید که در بین گرفتاری اعصاب مغزی، آتروفی عصب بینائی شایعترین آن و فلج عصب صورتی نادرترین آن بوده و شکل عودکننده آن هرگز گزارش نشده است. فقط در یک شرح حال پاراپلژی زودگذر به علت فشار استخوانی در بیماری آلبرشونبرگ گزارش شده است.
در بیمار مورد بحث علاوه بر فلج عصب صورتی، سرگیجه، اختلالات گوشی و ادم مختصر پاپی، قدرت شنوائی و بینائی بیمار را تهدید می­کند. در تجربیات دیگران عمل جراحی فقط برای بازکردن مجرای عصب بینائی انجام گرفته است. در مورد گرفتاری عصب صورتی، کورتیکوئیدها را که جذب روده­ای کلسیم را کم می­کند و از ورم عصب می­کاهد میتوان بکار برد.