گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه افسری امام علی(ع)، تهران، ایران. ، mohammadyari.s@gmail.com
چکیده: (349 مشاهده)
سابقه و هدف: آسیب اکسایشی لیپیدی واکنشی است که مستلزم حمله بنیان های آزاد به اسیدهای چرب غیر اشباع با پیوندهای چندگانه است. سیر با برخورداری از آثار ضد اکسایشی میتواند ضمن مقابله با آثار نامطلوب فشار اکسایشی ناشی از بیماری ها، سبب کاهش شاخص آسیب های غشای سلولی شود. هدف پژوهش حاضر، پاسخ شاخص پراکسیداسیون لیپیدی به مصرف طولانی مدت سیر متعاقب فعالیت ورزشی وامانده ساز بود.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع تجربی و جامعه آن دانشجویان پسر غیر فعال دانشگاه آزاد اهر با دامنه سنی 23-19 است که تعداد 26 نفر براساس پیشینه تحقیقات انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه دارونما، مکمل قرص سیر در دو دوز 500 و 1000 میلیگرمی در روز توزیع شدند. نمونه های خونی اول و دوم در حالت پایه و پس از فعالیت ورزشی واماندهساز و نمونه های سوم و چهارم پس از 8 هفته مکملسازی و در همان شرایط به منظور سنجش شاخص پراکسیداسیون لیپیدی گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری (0/05<p ) استفاده شد.
یافتهها: یافته های پژوهش نشان داد یک جلسه فعالیت ورزشی واماندهساز، سبب افزایش معنادار آسیب لیپیدی (0/05<p ) میشود. به علاوه، مکملسازی درازمدت قرص سیر با مقادیر 500 و 1000 میلیگرمی در روز، سبب کاهش آسیب لیپیدی حالت پایه و پس از فعالیت ورزشی واماندهساز میشود. همچنین، مصرف 1000 میلیگرم قرص سیر نسبت به 500 میلیگرمی، تاثیر بیشتری دارد (0/05<p ).
نتیجهگیری: بنابراین، با احتیاط می توان پیشنهاد کرد که برای جلوگیری از بروز فشار اکسایشی ناشی از فعالیت های ورزشی شدید، از مکملسازی درازمدت سیر (به ویژه با دوز بالا) استفاده کنند.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
تربیت بدنی و علوم ورزشی ( فیزیولوژی ورزشی - بیومکانیک ورزشی ) دریافت: 1400/4/3 | پذیرش: 1401/3/8 | انتشار: 1401/10/12
ارسال پیام به نویسنده مسئول