پژوهش در پزشکی

سابقه و هدف: سودوموناس آئروژینوزا به عنوان یکی از مهمترین عوامل بیماری‌زای بیمارستانی مطرح است. یکی از مشکلات درمانی این باکتری، مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن به درمان‌های رایج آنتی‌بیوتیکی است که با تولید بیوفیلم مرتبط می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر نانوذره کورکومین بر روی بیان ژن بیوفیلم در سودوموناس آئروژینوزا در شرایط آزمایشگاهی انجام شده است.
مواد و روش ها : در مطالعه تجربی (in vitro) حاضر تعداد 50 جدایه سودوموناس آئروژینوزا از بیمارستان فیروزگر جمع آوری گردید. شیوع ژن‌های  pilA،  algX،  lasI و estA با استفاده از PCR،  قدرت تشکیل بیوفیلم با روش میکروتیتر پلیت و MIC  برای نانوپارتیکل کورکومین با استفاده از روش میکرودایلوشن براث تعیین شد. به منظور بررسی تاثیر بازدارندگی نانوپارتیکل کورکومین بر بیان ژن‌های مورد بررسی، از تکنیک مولکولی Real-time PCR استفاده شد. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزارهای آماری REST 2009 وGraphPad Prism 8  (GraphPad Software, Inc) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. آزمون ناپارامتری کروسکال والیس (Kruskal-Wallis Test) برای بررسی میانگین تغییرات بیان ژن‌های مورد مطالعه نسبت به نمونه‌ی کنترل در حضور ژن کنترل داخلی 16srRNA استفاده گردید و 05/0P-value<  معنادار در نظر گرفته شد.  
یافته ها: شیوع ژن‌های  pilA،  algX،  lasI  و estA به ترتیب 40%، 100%، 100% و 94% بود. 38% سویه‌ها تولید کننده بیوفیلم قوی، 54% متوسط و 8% ضعیف بودند. مقدارMIC  برای همه جدایه‌ها و سویه‌ی کنترل مثبت PAO1 یکسان و غلظتی معادل 128 میکروگرم در میلی لیتر از نانوذره بود. میزان بیان ژن‌های pilA،  algX و lasI  به ترتیب 91/1، 9/2 و 98/3 بار کاهش یافت. اما میزان بیان ژن estA  19/0 افزایش نشان داد. تغییرات مشاهده شده در بیان ژن از لحاظ آماری معنادار بود (P-value < .05).
نتیجه گیری: با توجه به تاثیر مهاری نانوکورکومین بر ژن بیوفیلم سودوموناس آئروژینوزا احتمالا بتوان از این نانوذره به عنوان یک گزینه درمانی علیه این باکتری و مهار ژن ویرولانس آن استفاده نمود.

واژه‌های کلیدی: سودوموناس آئروژینوزا، بیوفیلم، نانوکورکومین، ویرولانس، Real-time PCR

     

---