جلد 46، شماره 4 - ( 10-1401 )
جلد 46 شماره 4 صفحات 37-26 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.SRB.REC.1400.284
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Taremsari S, Eidi A, Mortazavi P, Modarresi M. The Effect of Nanoselenium on Oxidative Stress in Testes of Adult Rats Treated with Cadmium Chloride. Research in Medicine 2022; 46 (4) :26-37
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3141-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3141-fa.html
طارمسری شهربانو، عیدی اکرم، مرتضوی پژمان، مدرسی مهرداد. بررسی اثر نانوسلنیوم بر استرس اکسیداتیو در بیضه موش صحرایی بالغ تیمار شده با کلرید کادمیوم. پژوهش در پزشکی. 1401; 46 (4) :26-37
گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران. ، akram_eidi@yahoo.com
چکیده: (1109 مشاهده)
سابقه و هدف: با افزایش سن تغییرات دژنراتیوی در بافت بیضه به همراه کاهش در کیفیت اسپرم دیده می‌شود. از جمله عواملی که اثر سمی روی کیفیت اسپرم دارد، افزایش رادیکال‌های آزاد اکسیژن توسط کلریدکادمیوم است که میزان کم آنها برای اسپرم ضروری است تا توانایی باروری را کسب کند. نانوسلنیوم به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی قادر است رادیکال‌های آزاد را خنثی کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر نانوسلنیوم بر وضعیت اکسیداتیو در ناباروری القا شده توسط کادمیوم کلرید در موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار انجام شد.
روش کار: در این مطالعه تجربی، تعداد 48 سر موش نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی به 8 گروه کنترل سالم، تجربی سالم دریافت‌کننده نانوسلنیوم (0/05، 0/1 و 0/2 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن)، کنترل نابارور دریافت‌کننده کلرید کادمیوم، تجربی نابارور دریافت‌کننده کلرید کادمیوم + نانوسلنیوم (0/05، 0/1 و 0/2 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن) تقسیم شدند. مدت تیمار 30 روز بود. در پایان زمان تیمار، حیوانات بیهوش شده، بافت بیضه رت‌ها سریعاً خارج شد. بیضه‌ها هموژن شده و بررسی بررسی میزان MDA و فعالیت آنزیم های SOD، CAT و GPX روی آن انجام شد. نتایج با استفاده از آزمون واریانس دو‌طرفه آنالیز شد.
یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میزان MDA درگروه تیمار شده با کادمیوم کلرید نسبت به گروه کنترل به طور معنا‌داری افزایش یافت (0/34 ± 3/88) (0/05p<). همچنین نتایج نشان داد که میزان قدرت آنتی‌اکسیدانی بافت بیضه در گروه تیمار شده با کادمیوم کلرید نسبت به گروه کنترل سالم به طور معنا‌داری کاهش یافت (0/05p<). همچنین تیمار نانوسلنیوم در حیوانات نابارور در دوزهای 0/1 و 0/2 میلی‌گرم بر کیلوگرم سبب بهبود میزان پارامترهای استرس اکسیداتیو در مقایسه با گروه کنترل نابارور شده است.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد نانوسلنیوم به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی قادر است اثرات مخرب کادمیوم کلرید را بر پراکسیداسیون لیپید و قدرت آنتی‌اکسیدانی بافت بیضه مهار کند.
روش کار: در این مطالعه تجربی، تعداد 48 سر موش نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی به 8 گروه کنترل سالم، تجربی سالم دریافت‌کننده نانوسلنیوم (0/05، 0/1 و 0/2 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن)، کنترل نابارور دریافت‌کننده کلرید کادمیوم، تجربی نابارور دریافت‌کننده کلرید کادمیوم + نانوسلنیوم (0/05، 0/1 و 0/2 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن) تقسیم شدند. مدت تیمار 30 روز بود. در پایان زمان تیمار، حیوانات بیهوش شده، بافت بیضه رت‌ها سریعاً خارج شد. بیضه‌ها هموژن شده و بررسی بررسی میزان MDA و فعالیت آنزیم های SOD، CAT و GPX روی آن انجام شد. نتایج با استفاده از آزمون واریانس دو‌طرفه آنالیز شد.
یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میزان MDA درگروه تیمار شده با کادمیوم کلرید نسبت به گروه کنترل به طور معنا‌داری افزایش یافت (0/34 ± 3/88) (0/05p<). همچنین نتایج نشان داد که میزان قدرت آنتی‌اکسیدانی بافت بیضه در گروه تیمار شده با کادمیوم کلرید نسبت به گروه کنترل سالم به طور معنا‌داری کاهش یافت (0/05p<). همچنین تیمار نانوسلنیوم در حیوانات نابارور در دوزهای 0/1 و 0/2 میلی‌گرم بر کیلوگرم سبب بهبود میزان پارامترهای استرس اکسیداتیو در مقایسه با گروه کنترل نابارور شده است.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد نانوسلنیوم به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی قادر است اثرات مخرب کادمیوم کلرید را بر پراکسیداسیون لیپید و قدرت آنتی‌اکسیدانی بافت بیضه مهار کند.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1400/10/13 | پذیرش: 1401/6/13 | انتشار: 1401/11/26
دریافت: 1400/10/13 | پذیرش: 1401/6/13 | انتشار: 1401/11/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb