سابقه و هدف : سالانه 5/1 میلیون کودک بر اثر گاستروآنتریت حاد و کم آبی ناشی از آن جان خود را از دست می دهند. طبق
توصیه های سازمان بهداشت جهانی، درمان منطقی آن جبران کم آبی می باشد که ساده و کم خرج است و باعث کاهش چشمگیر در مرگ و میر می شود. هدف این تحقیق شناسایی وضعیت کنونی درمان سرپایی اسهال حاد کودکان و مقایسه آن با پروتکل سازمان بهداشت جهانی می باشد.
روش بررسی : تحقیق از نوع مقطعی بود. در سالهای 83-1382 کودکانی که به 2 بیمارستان دانشگاهی در شمال تهران مراجعه کرده بودند و در طی 2 هفته قبل از مراجعه برای درمان اسهال حاد بطور سرپایی نسخه دریافت کرده بودند، بصورت تصادفی انتخاب شده و از همراه آنها شرح حال گرفته شد. نسخه های تجویزی از لحاظ تعداد و نوع دارو، پزشک تجویزکننده و مکان مراجعه بیمار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها : 273 نمونه بررسی شد. متوسط داروی تجویز شده در هر نسخه3/2 ± 1/4 قلم بود. در بیش از 76% موارد حداقل یک
آنتی بیوتیک و در61% موارد آنتی امیتیک تجویز شده بود. 51% نسخه ها دارای داروی تزریقی و 60% نمونه ها فاقد پودر ORS بودند. از نظر تعداد دارو، متخصصین اطفال و پزشکان عمومی اختلاف معنی دار نداشتند. 7/75% نسخه های متخصصین و 5/78% نسخه های پزشکان عمومی دارای حداقل یک نوع آنتی بیوتیک بود (58/0 p= ). در مطبهای خصوصی تعداد متوسط داروی تجویزشده در هر نسخه 6/3 قلم، در درمانگاه عمومی 2/3 و در بیمارستانها 1/3 بود (03/0 p= ).
نتیجه گیری : در بیش از 70% نسخ، نحوه درمان گاستروآنتریت حاد کودکان اصولی نبوده و برخلاف توصیه های سازمان بهداشت جهانی می باشد. تحقیقات بیشتر و برنامه های آموزشی کارآمد در این راستا مورد نیاز میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |